Αν όχι τώρα, πότε ; Αν όχι εμείς, τότε ποιοι ;
Μια καινούρια χρονιά αρχίζει.. Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες από την παταγώδη αποτυχία της αναθεώρησης του άρθρου 16. Οι Νόμοι για Αξιολόγηση και Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης (ΙΔΒΕ) παρ’όλο που ψηφίστηκαν δεν έχουν καταφέρει να εδραιωθούν στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Ο νέος Νόμος Πλαίσιο ψηφίστηκε εν μέσω μαζικών διεκδικήσεων από την μία και ωμής καταστολής από την άλλη και φέτος είναι ο δεύτερος χρόνος που η κυβέρνηση προσπαθεί να τον εφαρμόσει. Παράλληλα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσπαθεί κάθε μέρα να καλύψει και ένα διαφορετικό σκάνδαλο που εμφανίζεται, χωρίς όμως αυτό να την εμποδίζει στο να συνεχίσει την αντιλαϊκή πολιτική της. Τα νέα φορολογικά μέτρα του Αλογοσκούφη κάνουν ακόμα πιο δύσκολή την καθημερινότητα και η διαρκής αύξηση της ακρίβειας είναι πλέον κάτι το συνηθισμένο. Οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται (βλέπε Ολυμπιακή, ΟΣΕ ) και σε συνδυασμό με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, τα συμφέροντα των εργαζομένων πλήτονται όλο ένα και περισσότερο. Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να καταφέρνει να καρπωθεί τη μεγάλη δυσαρέσκεια των πολιτών εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής. Στην πραγματικότητα όμως δεν μπορεί να πείσει, αφού ήταν η δικιά του πολιτική που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση και πάνω στην οποία πάτησε η κυβέρνηση Ν.Δ. Στο ίδιο κλίμα, τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς (ΣΥΝ, ΚΚΕ) αδυνατούν να στρατεύσουν τις μάζες στο δικό τους σχέδιο και να δώσουν ένα θετικό πρόταγμα στον κόσμο.
Όμως φέτος η χρονιά ξεκίνησε από το καλοκαίρι..
Εν μέσω θερινής βουλής πίσω από τις πλάτες του φοιτητικού κινήματος αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας η κυβέρνηση επιλέγει το προχώρημα της αντισυνταγματικής αναγνώρισης των ΚΕΣ δια της “πλαγίας οδού” του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου. Ο στόχος σαφής : Η Αξιολόγηση και η θέσπιση κανόνων ίδρυσης και λειτουργίας των ΚΕΣ, ενώ παράλληλα η αναγνώριση των κολεγίων σαν εκπαιδευτικά ιδρύματα θα είναι “δούρειος ίππος” για την εναρμόνιση της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την πολιτική της Μπολόνια.
Ποιος ο στόχος των αλλαγών ;
Αυτή η τομή έρχεται να συνεχίσει το αναδιαρθρωτικό και αντιδραστικό έργο της κυβέρνησης στην εκπαίδευση. Οι αλλαγές που προσπαθεί να φέρει η κυβέρνηση,και η απειλή για ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας για τα ΚΕΣ, μετά και την ψήφιση στην βουλή του νέου νομοσχεδίου για την λειτουργία τους, έχουν ως στόχο :
• Την ένταξη με χειρότερους όρους στην εργασία. Την απαξίωση των πτυχίων, την αποσύνδεση πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών.
• Την εντατικοποίηση των φοιτητών και την πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος, την αντιδραστικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια ουσιαστικής αλλαγής του χρόνου φοίτησης και κατάργησης του ασύλου.
• Την ίδια την αλλαγή των όρων λειτουργίας του πανεπιστημίου με την εισαγωγή της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Την διαπλοκή των σχολών με τις επιχειρήσεις, την απαξίωση του φοιτητικού συνδικαλισμού μέσω της μεταφοράς κυρίαρχων επιλογών της διοίκησης στον πρύτανη ως “ανώτατου άρχοντα” ενώ όλο το υπόλοιπο κομμάτι διαχείρισης του πανεπιστημίου θα το αναλάβουν μάνατζερ.
Στόχος όλων αυτών είναι ένα νέο μοντέλο εργαζομένου ο οποίος θα αποδέχεται και θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος, θα είναι πειθήνιος στις επιθυμίες της εργοδοσίας και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν τον δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του.
Τι φέρνουν τα ΚΕΣ
• Η αναγνώριση των ΚΕΣ θα αποτελέσει περαιτέρω κίνητρο για επιχειρηματίες να αναπτύξουν δράση στην 3βαθμια εκπαίδευση παρέχοντας γνώσεις αμφιβόλου ποιότητας προκειμένου φυσικά να αποκομίσουν κέρδη. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιβολή της βάσης του 10 συμβάλει στην κατεύθυνση αυτή δημιουργώντας αποφοίτους Λυκείου οι οποίοι αναζητούν εκπαιδευτική ‘στέγη’ στα παραπάνω κέντρα καθώς δεν μπόρεσαν να εισαχθούν στα δημοσιά ΑΕΙ.
• Μια τέτοια αναγνώριση θα επιφέρει την απαξίωση και συμπίεση προς τα κάτω των πτυχίων μας.Τα εργασιακά δικαιώματα των πτυχιούχων των ΑΕΙ θα δεχθούν ένα σοβαρό πλήγμα καθώς τα ΚΕΣ παρέχουν στους ενδιαφερομένους πτυχία σε ιδιαιτέρα εξειδικευμένα αντικείμενα κατακερματίζοντας έτσι το γνωστικό αντικείμενο.
• Ο τρόπος λειτουργίας και η φυσιογνωμία των ιδρυμάτων αυτών(εντατικοποιημένες σπουδες, απουσια φοιτητικού συνδικαλισμού) θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για την αναδιάρθρωση και των δημοσιών ΑΕΙ. Θα λειτουργήσει επίσης ως μοχλός για την νομιμοποίηση και λειτουργία μηχανισμών αξιολόγησης – χειραγώγησης των ΑΕΙ. Με βάση την προβαλλόμενη λογική του “κανένα δημόσιο ίδρυμα δεν έχει να φοβηθεί”, η αξιολόγηση θα προβληθεί ως εκείνο το πεδίο όπου θα μπορούν τα δημόσια ΑΕΙ να καταδείξουν την ανωτερότητά τους. Η συγκεκριμένη όμως λογική κρίνεται επικίνδυνη καθώς υποβάλλει τα ΑΕΙ σε μια διαδικασία αξιολόγησης με τις οποίες συνέπειες θα επιφέρει αυτή.
Πέρα όμως από τα ΚΕΣ, το υπουργείο προσπαθεί να εφαρμόσει και τους υπόλοιπους νόμους που έχει ψηφίσει και δεν έχουν εφαρμοστεί, λόγω της δυναμικής απάντησης του φοιτητικού κινήματος. Μια από τις διατάξεις αυτές, είναι και η λίστα συγγραμμάτων. Με αυτή τη λίστα αντί για ένα και δωρεάν, καλούμαστε πλέον να επιλέξουμε ανάμεσα σε διάφορα συγγράμματα, εκ των οποίων μόνο το ένα θα δίνεται δωρεάν, ενώ η ύλη ενός μαθήματος θα γίνει ασαφής έννοια. Κάτι τέτοιο πέρα από σύγχυση που θα προκαλέσει στο σύνολο των φοιτητών, θα μας φέρει αντιμέτωπους με το ενδεχόμενο να πάρουμε βιβλία λίγο πριν την εξεταστική και αν...
Η κυβέρνηση της ΝΔ, στην προσπάθεια της να εφαρμόσει τις αλλαγές, θα βρει στο πλευρό της τους γνωστούς συμμάχους (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ)
Είναι η ΔΑΠ η παράταξη της κυβέρνησης που συμφωνεί και προωθεί τις επικείμενες αλλαγές και βάζει κολλήματα στις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, προσπαθώντας να μας πείσει πως τα παραμάγαζα των ΚΕΣ θα συνεισφέρουν στη βελτίωση του πανεπιστημίου.
Είναι η ΠΑΣΠ που προσπαθεί να μας πείσει για τον αντιπολιτευτικό της χαρακτήρα, ξεχνώντας (!) πως η
ίδια στήριζε όλες αυτές τις αλλαγές επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη, η ΠΚΣ συνεχίζει να πιστεύει πως οι αγώνες των φοιτητών δεν κερδίζουν παρά μόνο αν
ψηφίσουμε όλοι ΠΚΣ και συσπειρωθούμε στο ΚΚΕ έτσι ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην κοινωνία.
Τέλος, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο πανεπιστήμιο, ΑΡ.ΕΝ. , προσπαθεί να μας δείξει το “αγωνιστικό” της προφίλ, όταν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που το σύνολο των φοιτητών διαδήλωνε ενάντια στον νόμο-πλαίσιο, πρότεινε στη βουλή έναν “καλύτερο” νόμο πλαίσιο.. (Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!)
Πώς πρέπει να απαντήσουν οι φοιτητές
Οι φοιτητές και οι φοιτητικοί σύλλογοι θα πρέπει να ξαναβγούν στο προσκήνιο και με μαζικές γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις να διεκδικήσουν το παρόν και το μέλλον τους. Γιατί κανείς δεν μας χαρίζει το μέλλον μας αν δεν το διεκδικήσουμε εμείς οι ίδιοι. Κόντρα σε λογικές τυφλής υπακοής και ατομισμού αντιπαραθέτουμε την ομορφιά του αγώνα, τους συλλογικούς αγώνες, τις συλλογικές νίκες. Πάμε ενάντια σε λογικές που θέλουν το φοιτητικό κίνημα ανενεργό και αποδιαρθρωμένο. Να κάνουμε τους νόμους να μείνουν στα χαρτιά!
