Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Apofasi Genikis Sinelefsis 3/12

Βρισκόμαστε σε μια συγκυρία όπου το ΠΑΣΟΚ μαζί με ΕΕ-ΔΝΤ-ΝΔ-ΛΑΟΣ έχουν εξαπολύσει τη μεγαλύτερη επίθεση στα κεκτημένα των εργαζομένων αλλά και των φοιτητών και μαθητών τα τελευταία χρόνια. Με πρόφαση την επόμενη δόση του δανείου, η Τρόικα σε πλήρη συμφωνία με την κυβέρνηση περνάει στο 2ο πακέτο μέτρων, μεγαλύτερης εξαθλίωσης και λιτότητας. Μας λένε ότι δε θα προβούν σε περαιτέρω περικοπές μισθών αλλά αυξάνουν κι άλλο το ΦΠΑ, εξισώνουν το πετρέλαιο κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης, «εξυγιαίνουν» τις ΔΕΚΟ κάνοντας απολύσεις, ιδιωτικοποιούν ότι έχει απομείνει. Με πρόσχημα τη προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις η κυβέρνηση θεσπίζει της επιχειρησιακές συμβάσεις έναντι των κλαδικών. Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε εργοδότης θα έχει το δικαίωμα να αλλάζει τους όρους εργασίας και νομιμοποιεί έτσι την ατομική διαπραγμάτευση.

Με πρόφαση τα μεγάλα ελλείμματα και τα υπέρογκα χρέη η χούντα του ΔΝΤ εξαπλώνεται και σε άλλες χώρες, όπως στην Ιρλανδία, όπου η κυβέρνηση επέλεξε να μπει στο μηχανισμό «στήριξης». Οι αντιδράσεις του κόσμου είναι πρωτοφανείς για τα δεδομένα της Ευρώπης, φτάνοντας στο σημείο ο κόσμος να ζητάει το κεφάλι του πρωθυπουργού. Είναι προφανές ότι τα μέτρα αυτά ούτε παροδικά είναι αλλά ούτε μας βγάζουν από την κρίση. Έτσι, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους από την πλευρά της κυβέρνησης είναι υπαρκτό, απαιτώντας, όμως, αντίστοιχα ακόμη μεγαλύτερες αντιδραστικές αντιλαϊκές τομές. Μεγαλώνοντας την περίοδο αποπληρωμής του χρέους (αναδιαπραγμάτευση), αυξάνεται το συνολικό ποσό αφού έχουμε επιτόκια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Σε αυτήν την περίοδο ο κόμβος της 6ης Δεκέμβρη σηματοδοτεί τις νέες μάχες που καλούμαστε να δώσουμε το επόμενο διάστημα. Μια γενιά που την πυροβολεί καθημερινά η ιδιότυπη χούντα ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ βλέπει στο πρόσωπο του Αλέξη τον ίδιο της τον εαυτό. Μέσα από την καταδίκη των δολοφόνων του Αλέξη δικαιώνεται το αίτημα του Δεκέμβρη για καταδίκη των φυσικών αυτουργών έχοντας υπόψη όμως ότι η πραγματική καταδίκη των πολιτικών αυτουργών μπορεί να γίνει μόνο μέσω του μαζικού πολιτικού εκβιασμού του κινήματος. Όμως τα αιτήματα του Δεκέμβρη παραμένουν ακόμα ανεκπλήρωτα όταν μια ολόκληρη γενιά βλέπει τα δικαιώματά της να τσακίζονται και να υποθηκεύεται το μέλλον της, όταν εντείνεται η καταστολή και η αστυνομοκρατία, όταν συνεχίζονται οι διώξεις αγωνιστών και μαθητών με βάση τον επαίσχυντο τρομονόμο και το ιδιώνυμο της κουκούλας. Η φλόγα του Δεκέμβρη θα ανάψει ξανά με τη νεολαία πυροκροτητή ευρύτερων αντιστάσεων, στο πλάι των εργαζομένων, του λαϊκού κινήματος και κάθε αγωνιζομένου κλάδου. Εμπνεόμαστε από τις μάχες που δίνει η νεολαία στην υπόλοιπη ευρώπη,στην Αγγλια, την Γαλλία , την Ιταλία που μεγάλες κινητοποιήσεις ορθώνει το ανάστημα της, συγκρούεται με την κυρίαρχη πολιτική και διεκδικεί τα δικαιώματα της. Ως γεγονός, η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτέλεσε παγκόσμια είδηση, γνώρισε παγκόσμια αλληλεγγύη αλλά και αποτέλεσε φόβητρο για τους κυβερνώντες ως ένα παράδειγμα που δε θα ήθελαν να βρει απήχηση στη χώρα τους (ο Σαρκοζί απέσυρε μεταρρύθμιση υπό το φόβο ανάλογου ξεσπάσματος στη Γαλλία). Ανέδειξε νέες μορφές πάλης και αγώνα, (εισβολή σε θεατρικές παραστάσεις, ραδιοφωνικούς σταθμούς, πανό στην Ακρόπολη), τις δυνατότητες και τη δυναμική της νεολαίας, αλλά και τα όρια του αυθόρμητου σε σχέση με το συνειδητό. Ανέδειξε πως ο κάθε αγώνας, πως κάθε εξέγερση όσο τεράστια δυναμική και αν έχουν πρέπει ταυτόχρονα να θέτουν πολιτικά αιτήματα και στόχους, που δίνουν προοπτική για απτές νίκες, και πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές. Ο Δεκέμβρης, ως η πρώτη εξέγερση μέσα στη κρίση έφερε τον τρόμο στο ντόπιο και ξένο πολιτικό προσωπικό. Τρόμο γιατί οι λαοί εξεγείρονται, γιατί δεν δέχονται να γίνουν καύσιμη ύλη ενός συστήματος καταστροφής γιατί δεν σκύβουν το κεφάλι στις διαταγές και τις εντολές «των από τα πάνω». Η επίθεση στην ελληνική κοινωνία, η επίθεση στην ελληνική νεολαία, και πρόσφατα η επίθεση στο ελληνικό πανεπιστήμιο δε θα μείνει αναπάντητη.

Όσο αφορά το κομμάτι της εκπαίδευσης δε θα μπορούσε να μείνει ανέπαφο από τη συνολικότερη επίθεση που δέχεται η κοινωνία. Η υπογραφή του συμβολαίου πρώτης απασχόλησης, που ορίζει ότι ο νέος εργαζόμενος κάτω των 25 ετών θα μπαίνει στην αγορά εργασίας ανασφάλιστος, χωρίς να παίρνει αποζημίωση εάν απολυθεί και με μισθό πείνας 592 ευρώ, αλλά ταυτόχρονα και η αλλαγή όλου του θεσμού του πανεπιστημίου με το νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου φτιάχνουν το μοντέλου του αυριανού εργαζόμενου. Έναν εργαζόμενο που πρέπει να είναι φθηνός, ευέλικτος, ειδικευμένος, άμεσα παραγωγικός, υπάκουος, αναλώσιμος και με πλήρη έλλειψη συλλογικών αναπαραστάσεων.

Το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία περιλαμβάνει:

Κατάργηση της έννοιας του πτυχίου και εισαγωγή του πιστοποιητικού σπουδών. Θα πρέπει να ξεχάσουμε εντελώς την έννοια του φοιτητικού συλλόγου και συνδικαλισμού, τις συλλογικές διεκδικήσεις, την άμεση σύνδεση πτυχίου-εργασιακών δικαιωμάτων και τις συλλογικές συμβάσεις που εξασφάλιζαν μία ποιότητα εργασίας. Ο καθένας θα έχει το δικό του φάκελο δεξιοτήτων, με τα ατομικά του “προσόντα” ανάλογα με τα μαθήματα που έχει επιλέξει και δεν θα έχει τίποτα κοινό με τους συμφοιτητές του.

Συγχωνεύσεις ιδρυμάτων- τμημάτων ή αλλιώς «Καλλικράτης» στα πανεπιστήμια! Στόχος της υπουργού είναι η μείωση των τμημάτων ΑΕΙ-ΤΕΙ από 400 σε 80, κλείνοντας και συγχωνεύοντας πολλά απ' αυτά. Αποτέλεσμα είναι να μειώνονται δραματικά οι εισακτέοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και να μένουν άνεργοι καθηγητές, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό.

Με βάση το νόμο της αξιολόγησης που ορίζει τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων (το πρώτο χρηματοδοτείται ενώ το τελευταίο όχι) και τη λογική της αυτοτέλειας των πανεπιστημίων, η χρηματοδότηση από το κράτος περιορίζεται και τα στρέφει σε ιδιώτες ή ακόμα και την καταβολή διδάκτρων από τους φοιτητές για οικονομικούς πόρους. Ουσιαστικά το κράτος αποποιείται των ευθυνών του για την υποχρηματοδότηση. Αυτό θα έχει επίπτωση όχι μόνο στη μισθοδοσία καθηγητών αλλά και στις παροχές ως προς τους φοιτητές όπως η κατάργηση σίτισης, στέγασης και  συγγραμμάτων.

Ειδικότερα για τους φοιτητές: θα παρέχονται ειδικές κάρτες με τις οποίες θα γίνεται ελεγχόμενη πρόσβαση στις παροχές του πανεπιστημίου, η παρουσία του φοιτητή στα μαθημάτων γίνεται υποχρεωτική, αφού θα παίρνονται απουσίες και εισάγονται προαπαιτούμενα μαθήματα εντείνοντας τους ρυθμούς σπουδών. Προς ποινικοποίηση των φοιτητών που δεν έχουν περάσει κάποιο μάθημα, αυτοί θα πρέπει να πληρώνουν επιπλέον δίδακτρα για  να το δώσουν δεύτερη φορά, φτάνοντας στο σημείο να καταργήσουν τελείως εξεταστικές περιόδους όπως αυτές του Σεπτέμβρη.

Με πρόφαση την “εξωστρέφεια” στην κοινωνία, το πανεπιστήμιο υποτάσσεται στους νόμους της αγοράς. Η Σύγκλητος μετατρέπεται σε ένα “Συμβούλιο Διοίκησης”, όπου ο πρόεδρός του δε θα εκλέγεται αλλά θα διορίζεται από το κράτος με σκοπό να προωθεί και να εξυπηρετεί τις επιταγές της εκάστοτε κυβέρνησης. Παράλληλα διάφορες ιδιωτικές εταιρίες (εξωτερικοί κοινωνικοί φορείς) θα λαμβάνουν μέρος στη  διοίκηση και στη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών, καθώς αυτές θα είναι και οι βασικές πηγές χρηματοδότησής του. Για να αποφύγουν την ενοχλητική παρουσία των φοιτητών αλλά και όσων καθηγητών προβάλλουν αντίσταση στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, φρόντισε το κράτος να αποκλείσει τη συμμετοχή τους σε αυτό το όργανο.

Η χθεσινή πανεκπαιδευτική πορεία ήταν αντίστοιχης μαζικότητας με αυτής της προηγούμενης Πέμπτης. Το κλίμα είναι έκρυθμο και υπάρχει τόνος συνέχισης και κλιμάκωσης των αγώνων. Επόμενο κινηματικό ραντεβού είναι η πορεία στις 6 Δεκέμβρη. Για τους φοιτητές όμως του Ηρακλείου, η μάχη στις 8 του μήνα είναι και πρέπει να αποτελέσει σταθμό. Στη σύγκλητο με μοναδικό θέμα το νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου σύσσωμη η φοιτητική κοινότητα πρέπει να προασπιστεί το χαρακτήρα του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου και να πιέσει τους καθηγητές να πάρουν καταδικαστική απόφαση απέναντι στο στημένο διάλογο του υπουργείου και το νομοσχέδιο-έκτρωμα.
Με μαζικές γενικές συνελεύσεις, διαδηλώσεις και καταλήψεις θα καταφέρουμε να αποσύρουμε το νομοσχέδιο-έκτρωμα και θα υπερασπιστούμε τη δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση. Σε συντονισμό και αγωνιστική συμπόρευση με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα, μπορούμε να ανατρέψουμε την επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο, το μνημόνιο σε πανεπιστήμιο και κοινωνία.

Προχωράμε σε:
·  Κατάληψη της σχολής από Δευτέρα 6/12 μέχρι και Τετάρτη 8/12
·  Νέα Γενική Συνέλευση Πέμπτη 9/12
·  Συμμετοχή στην πορεία τη Δευτέρα, 11.00 Πλ. Ελευθερίας
·  Παράσταση διαμαρτυρίας στη Σύγκλητο στο Ρέθυμνο, μετακίνηση του συλλόγου με λεωφορεία
·  Συντονισμός με τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων των υπόλοιπων φοιτητικών συλλόγων και μαθητών