Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!!!!

Μέσα στο κύμα “σωτήριων” μέτρων που επιβάλλει η Τρόικα (ΔΝΤ, ΕΕ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), με την συγκατάθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και την συμφωνία ΝΔ και ΛΑΟΣ, καταργούνται οι λίγες δημόσιες επιχειρήσεις που είχαν απομείνει (ΟΣΕ, ΔΕΗ), επιβάλλονται μισθοί πείνας και πλήττονται τα  εργασιακά κεκτημένα. Το πανεπιστήμιο και γενικότερα το μέτωπο της εκπαίδευσης, ως ζωτικό κομμάτι της κοινωνίας, δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφο. Καθώς, όπως είπε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός “η παιδεία είναι πυρήνας των αλλαγών, όχι μόνο για το αύριο αλλά και για το σήμερα”. Δικαιολογημένα λοιπόν το νομοσχέδιο που ανακοινώθηκε από την Διαμαντοπούλου δημιουργεί  το  πειθαρχημένο ρομποτάκι που θα αποτελέσει τον αυριανό εργαζόμενο αλλάζοντας ριζικά τον χαρακτήρα του δημόσιου πανεπιστημίου όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα.

Αποκρυπτογραφώντας τα κύρια σημεία του νέου νομοσχεδίου εύκολα μπορούμε να φανταστούμε το μέλλον των υποψήφιων φοιτητών:

*       Στόχος της υπουργού είναι η μείωση των τμημάτων ΑΕΙ-ΤΕΙ από 400 σε 80, κλείνοντας και συγχωνεύοντάς πολλά απ' αυτά. Αποτέλεσμα είναι να μειώνονται δραματικά οι εισακτέοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και να μένουν άνεργοι καθηγητές, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό. Πλέον ο φοιτητής δεν θα εισάγεται σε ένα τμήμα (π.χ. Βιολογικό, Φυσικό κ.α.) αλλά σε μία σχολή (π.χ. σχολή θετικών επιστημών). Έτσι ο φοιτητής, μετά το τέλος του πρώτου έτους, θα διαλέγει τα μαθήματα που θέλει να παρακολουθήσει, από ένα σύνολο προσφερόμενων μαθημάτων όλων των τμημάτων που υπάγονται στη σχολή. Τελειώνοντας λοιπόν τις σπουδές του, αντί για ένα ενιαίο πτυχίο, θα έχει μαζέψει ατομικά ένα σύνολο μονάδων (ECTS) και θα του χορηγείται ένα εξατομικευμένο πιστοποιητικό σπουδών. Θα πρέπει να ξεχάσουμε εντελώς τις συλλογικές συμβάσεις που εξασφάλιζαν μία ποιότητα εργασίας, την συλλογικές διεκδικήσεις και την άμεση σύνδεση πτυχίου-εργασιακών δικαιωμάτων. Ο καθένας θα έχει τον δικό του φάκελο δεξιοτήτων, με τα ατομικά του “προσόντα” ανάλογα με τα μαθήματα που έχει επιλέξει, και δεν θα έχει τίποτα κοινό με τους συμφοιτητές του. Τέλος η γνώση που παρέχεται μπορεί εύκολα να αμφισβητηθεί από τους εργοδότες, οπότε η συνεχής επανακατάρτηση στα ΙΔΒΕ (ινστιτούτα δια βίου εκπαίδευσης) προβάλλεται ως μονόδρομος.

*       Με βάση το νόμο της αξιολόγησης που ορίζει τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων (το πρώτο χρηματοδοτείται ενώ το τελευταίο όχι) και τη λογική της αυτοτέλειας των πανεπιστημίων, η χρηματοδότηση από το κράτος περιορίζεται και τα στρέφει σε ιδιώτες ή ακόμα και την καταβολή διδάκτρων από τους φοιτητές για οικονομικούς πόρους. Ουσιαστικά το κράτος αποποιείται των ευθυνών του για την υποχρηματοδότηση. Αυτό θα έχει επίπτωση όχι μόνο στη μισθοδοσία καθηγητών αλλά και στις παροχές ως προς τους φοιτητές όπως η κατάργηση σίτισης, στέγασης και  συγγραμμάτων.

*       Ειδικότερα για τους φοιτητές: θα παρέχονται ειδικές κάρτες με τις οποίες θα γίνεται ελεγχόμενη πρόσβαση στις παροχές του πανεπιστημίου, η παρουσία του φοιτητή στα μαθημάτων γίνεται υποχρεωτική, αφού θα παίρνονται απουσίες και εισάγονται προαπαιτούμενα μαθήματα εντείνοντας τους ρυθμούς σπουδών. Προς ποινικοποίηση των φοιτητών που δεν έχουν περάσει κάποιο μάθημα με την πρώτη προσπάθεια, αυτοί θα πρέπει να πληρώνουν επιπλέον δίδακτρα για  να το δώσουν δεύτερη φορά, φτάνοντας στο σημείο να καταργήσουν τελείως εξεταστικές περιόδους όπως αυτές του Σεπτέμβρη. Συγχρόνως καταστέλλεται ο φοιτητικός συνδικαλισμός αφού οι φοιτητές δεν θα έχουν καν θέση στα όργανα συνδιοίκησης (π.χ. Γενική Συνέλευση Τμήματος, Σύγκλητος κ.α.) αλλά ούτε λόγο για τον τρόπο διεξαγωγής του μαθήματος και της εξέτασης από τον καθηγητή.

*       Με πρόφαση την “εξωστρέφεια” στην κοινωνία, το πανεπιστήμιο υποτάσσεται στους νόμους της αγοράς. Διάφορες ιδιωτικές εταιρίες (εξωτερικοί κοινωνικοί φορείς) θα παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διοίκηση και στη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών, καθώς αυτές θα είναι και οι βασικές πηγές χρηματοδότησής του. Η Σύγκλητος μετατρέπεται σε ένα “Συμβούλιο Διοίκησης” ενώ  παράλληλα η συμμετοχή τόσο των φοιτητών, όσο και του μεγαλύτερου μέρους των μελών ΔΕΠ (καθηγητές) σε αυτό θα περιοριστεί σε ρόλο διακοσμητικό.


Απέναντι σε όλα αυτά δεν θα μείνουμε έτσι. Δεν μιλάμε για ένα απλό νομοσχέδιο, αλλά για μία συνολική ανατροπή στην έννοια και στο θεσμό του πανεπιστημίου όπως μέχρι τώρα γνωρίζαμε. Τη στιγμή που η υπουργός παιδείας θέλει να καταργήσει την έννοια του φοιτητικού συλλόγου και «τιμωρεί» το συνδικαλισμό είναι επιτακτική ανάγκη να μαζικοποιήσουμε και να ενδυναμώσουμε τις συνελεύσεις μας. Με τα μαχητικά κινήματα των προηγούμενων χρόνων καταφέραμε να αποκρούσουμε όλες τις επιθέσεις ιδιωτικοποίησης του πανεπιστημίου και πειθάρχησης των φοιτητών. Κατασκευάσανε ένα νόμο «σούπα» που θέλει να περάσει όλες τις αναδιαρθρώσεις των προηγούμενων χρόνων που με αγώνες αποτρέψαμε να εφαρμοστούν. Φοβούνται τη δύναμή μας και καλά κάνουν!

Ζητάμε ολοκληρωμένες σπουδές, ενιαία πτυχία με πλήρη επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Η συνάντηση, δικτύωση και μαχητική δράση όσων αναζητούν δρόμους αντίστασης είναι επιτακτική. Σε συντονισμό και αγωνιστική συνεννόηση με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό κίνημα, σε συμπόρευση με το εργατικό κίνημα, μπορούμε να ανατρέψουμε την επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο, το μνημόνιο σε πανεπιστήμιο και κοινωνία.

Όλη η φοιτητική κοινότητα πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης. Με μαζικές γενικές συνελεύσεις, διαδηλώσεις και καταλήψεις θα καταφέρουμε να αποσύρουμε το νομοσχέδιο-έκτρωμα, θα υπερασπιστούμε τη δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!!!
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια: